ஐங்குறுநூறு 19 - மழை நனைந்த மலராய்

பாடல் தலைவியின் கண், மழை நனைந்த மலர்களைப் போல குளிர்நீர் உகுக்கிறது என்கிறாளே...ஏன் என்று அறிய தொடர்ந்து வாசியுங்கள்...

ஐங்குறுநூறு 19, பாடியவர் ஓரம்போகியார்,  
மருதம் திணை - தலைவி தோழியிடம் சொன்னது

"எக்கர் மாஅத்துப் புதுப் பூம் பெருஞ்சினை
புணர்ந்தோர் மெய்ம் மணங்க் கமழும் தண் பொழில்
வேழ வெண் பூ வெள்ளுகை சீக்கும்
ஊரன் ஆகலின் கலங்கி
மாரி மலரின் கண் பனி உகுமே"

எளிய உரை: மணற்குன்றில் நிற்கும் மாமரத்தின் புதிய பெரிய கிளை காதலரின் மணம் கொண்டிருக்கும். நாணலின் வெண்மையான மலர்கள் அக்கிளையில் உரசும் குளிர்ந்த சோலையை உடைய ஊரைச் சேர்ந்தவன் ஆதலால் கலங்கி மழைக்கால மலர்கள் போல கண் குளிர்ந்த கண்ணீர் உகுக்குமே.

விளக்கம்: மாமரத்தின் புதிய நீண்ட கிளைகளில் நாணலின் வெண்மையான மலர்கள் உரசுவது போலத் தலைவனும் பிற மகளிரை நாடிச் சென்று விடுவானோ என்று கலங்கி மழையில் நனைந்த மலர்களைப்போல குளிர்ந்த கண்ணீரை கண்கள் வடிப்பதாகத் தலைவி கூறுகிறாள். நாணல் பரத்தமைக்கு ஒப்பாக ஐந்குறுநூற்று வேழம் பத்து என அழைக்கப்படும் பதினொன்று முதல் இருபது வரையிலான பாடல்களில் அமைந்துள்ளது.

சொற்பொருள்: எக்கர் மாஅத்து - மணற்குன்றில் வளர்ந்த மாமரத்து, புதுப் பூம் பெருஞ்சினை - புது மொட்டுகளை உடைய நீண்ட கிளை, புணர்ந்தோர் மெய்ம் மணங்க - இணைந்த  காதலரின் மெய் மணம் கமழ, தண் பொழில் - குளிர்ந்த சோலை, வேழ வெண்பூ - நாணலின் வெண்மையான மலர், வெள்ளுகை சீக்கும் - உரசும், ஊரன் ஆகலின் கலங்கி - ஊரைச்சேர்ந்தவன் ஆதலால் கலங்கி, மாரி மலரின் - மழையில் நனைந்த மலர் போல, கண் பனி உகுமே - கண் குளிர்ந்த நீரை உகுக்குமே

என் பாடல்:
இணைந்த காதலரின் மணம் கமழும்
புதுமலர் பூத்த நீண்ட மாமரக்கிளைமீது
உரசும் நாணலின் வெண்மலர்கள் கொண்ட
ஊரன் ஆதலால் கலங்கி என் கண்
மழை நனைந்த மலராய் 
குளிர் நீர் உகுக்குமே