சமூகம் விலக்கும் தன்னலம்

தன்னலமே பிரதானமாய் சமூக சிந்தனை அற்று வாழ்வது மிகவும் இழிவானது. பல நிகழ்வுகளில் பல இடங்களில் பல விதமாய்ப் பார்த்திருக்கிறேன், நீங்களும் பார்த்திருப்பீர்கள். அப்படிப் பட்ட ஒரு நிகழ்ச்சியின் பகிர்வுதான் இப்பதிவு. என் தந்தையின் முகநூல் பதிவு ஒன்று என்னை எழுதத் தூண்டிய பா இப்பதிவில்..
சிவப்பில் இருப்பது என் தந்தையின் வரிகள்.

திருந்தவே மாட்டார்கள்.....எத்தனை மகான்கள் தோன்றினாலும் இவர்கள் இப்படித்தானிருப்பார்கள்.!
தனிமனித ஒழுக்கமும் அறநெறிச்சார்பும் பிற சீரிய குணநலன்களும் குடும்பத்தில் குழந்தைகளுக்கு விதைக்கப்படவேண்டும். தாய் இதில் முக்கிய பங்காற்றவேண்டும். தந்தை முன்மாதிரியாக விளங்கி குழந்தைகளை நெறிப்படுத்தவேண்டும். ஆசிரியர்களும் சமுதாயமும் நற்பண்புகளுக்குத் துணைநின்று மெருகூட்டவேண்டும். நன்னெறி கற்றலும் கற்பிப்போரை மதிக்கும் பண்பை வளர்த்தலும் குடும்பங்களில் விதைக்கப்படுதல் மிக அவசியம்.

உங்கள் கவனத்திற்கு ஒரு நிகழ்வைச் சொல்ல விரும்புகிறேன். வங்கி ஒன்றில் ஒரு குறிப்பிட்ட கவுண்டர்முன் வரிசையில் நின்றேன். எனக்கு முன் நின்றவர் அவருடைய வேலையை முடித்தார். அடுத்து நான் செல்லவேண்டும். ஆனால் திடீரென என்னைவிட முதியவர் ஒருவர் வரிசையைத்தாண்டி எனக்கு முன் சென்றார். வயதானவர் ஏதோ நிதானமின்றி முன் சென்றுவிட்டாரென எண்ணி, ஒரு புன்முறுவலால் அதை அவருக்கு உணர்த்தி அமைதி காத்தேன். அவர் வேலை முடித்து நகர்ந்ததும் 20-30 வயதில் இரண்டு படித்த இளம்பெண்கள் வரிசையின் பின்புறமிருந்து வந்து என்னை முந்திச்செல்ல முயன்றனர். வரிசையில் வரலாமே!, அடுத்தது நானல்லவா? என்றேன். அதற்கு அவர்கள் உங்களுக்கு முன் சென்றவர் வரிசைப்படியா சென்றார்? என்றனர். ஒருவர் தவறு செய்தால் நீங்களும் அதைச்செய்ய வேண்டுமா? என்றேன் நான். அப்படித்தான் என்றுகூறி எனக்குமுன் பாய்ந்துசென்று தங்கள் வேலையை முடித்தார்கள். கவுண்டரிலிருந்த பெண்மணியும் வரிசைபற்றிக் கவலைப்படவில்லை. தரங்கெட்டோருடன் தர்க்கம்செய்து என்னைத்தாழ்த்திட நான் விரும்பவில்லை.
கல்வியறிவுடைய இளம்பெண்கள்.,
வரிசையில் வரவேண்டும் என்ற ஒழுக்கமில்லை.,
சுட்டிக்காட்டிய பின்னரும் நல்லதை ஏற்றுத்திருந்துகிற மனோபாவமுமில்லை. சுயக்கட்டுப்பாடோ பணிவோ இல்லாத பெண்கள்.,
இவர்களும் தாய்மார்கள் தான்.,
இவர்களின் வளர்ப்புமுறையில், கல்விமுறையில் நிச்சயம் தவறு உள்ளது.,
இவர்கள் வளர்க்கப்போகும் குழந்தைகளை எப்படி வளர்ப்பார்கள் என்பதும் தெளிவு.
பிற மனிதர்களை மதிக்கவும் தன்னைப்போல நேசிக்கவும் எப்போது கற்பார்கள்?
தம் எண்ணங்களும் செயல்களுமே தம் வாழ்க்கையைத் தீர்மானிக்க வல்லவை என்பதை எப்போது உணர்வர்?
தன்காரியவாதிகளான தற்குறிச்சுயநலமிகள் எப்போது திருந்தப்போகிறார்கள்?

தன்வீடு தான்தான் தனக்கு எனக்கருதி
தன்னலம் போற்றுதல் தீழ்ப்பென்பேன் - தன்னால்
அறியாத மாக்கள் அறிவுறுத்தல் தள்ளி
அறிகொல்லல் இங்கே அழிபு

(தீழ்ப்பு - கீழ்மை, அறிகொல்லல் - அறிவுரை இகழ்ந்து கூறல், அழிபு - அழிவு)