ஐங்குறுநூறு 207 - மழை சூழ் மலை

மழை வருமே தோழி, நீ உன் பயிரைக் காவல்காக்கச் செல்வாயே..
இத்தோழியை மறவாமல் இவள் உன் தலைவனைக் கேட்டதாகச் சொல்லு!

ஐங்குறுநூறு 207, பாடியவர் கபிலர், 
குறிஞ்சித் திணை – தோழி தலைவியிடம் சொன்னது
"அன்னாய் வாழி வேண்டு அன்னை நன்றும்
உணங்கல  கொல்லோ நின்தினையே உவக்காண்
நிணம் பொதி வழுக்கின் தோன்றும்
மழைதலை வைத்த அவர்மணி நெடுங்குன்றே"

இப்பாடலின் ஆங்கில மொழியாக்கத்திற்கு இங்கு சொடுக்கவும்.

எளிய உரை: வாழ்க தாயே! கேட்பாயாக! உன் தினை நிலம் வறண்டு போகாது. அங்கு பார், மாமிசத்தில் ஒட்டியிருக்கும் கொழுப்பைப் போல வெண்மேகங்கள் அவருடைய உயர்ந்த குன்றின் மேல் தோன்றுகிறது.

விளக்கம்: தினைப் புனத்தில் (நிலத்தில்) விளையும் தினையைப் பறவைகளிடம் இருந்து காக்கத் தலைவி அங்கு சென்று காவலிருப்பது வழக்கம். அந்த நேரத்தில் தலைவனைக் கண்டு மகிழச் சூழல் அமையும். மழை பொழியவில்லை, அதனால் தினை விளையாது. அதைக் காக்கும்பொருட்டுச் சென்று தலைவனைக் காண்பது நடக்காது என்று வருந்தியிருக்கும் தலைவிக்குத் தோழி ஆற்றுப்படுத்தக் கூறியது. தலைவன் வாழும் குன்றின் மேல் மழைமேகங்கள் தோன்றுவதைக் காண்பித்து உன் தினைபுனம்  காய்ந்து போகாது, மழை மேகங்கள் தோன்றுகின்றன என்று ஆறுதல் தருமாறு சொல்கிறாள். தாயே என்று தோழியை அழைப்பது அன்புமிகுதியால்.

சொற்பொருள்: அன்னாய் வாழி - வாழ்க தாயே, வேண்டு அன்னை - கேட்பாயாக, நன்றும் - நல்லது, உணங்குல - உலர்ந்து, கொல்லோ - எதிர்மறை (உலர்ந்து போகாது), நின் தினையே - உன் தினையே, உவக்காண் - அங்கே பார், நிணம் - கொழுப்பு/மாமிசம் , பொதி - பொதிந்த, வழுக்கின் - கொழுப்பு/மாமிசம், நிணம் பொதி வழுக்கின் - கொழுப்பு நிறைந்த மாமிசத்தை மூடியிருக்கும் கொழுப்பு, தோன்றும் - தோன்றுகிறது, மழைதலை வைத்து - மழை மேகங்களால் மூடப்பட்ட, அவர் மணி நெடுங்குன்றே - அவருடைய உயர்ந்த குன்றே

என் பாடல்:
"வாழ்கநீ  தோழியே, வேண்டுகிறேன்  கேளு 
உலர்ந்து விடுமோஉன் தினையே? அங்கேபார்! 
புலால்மேல் பொதிந்தக்  கொழுப்பெனத்  தோன்றும்  
மழைமேகம் சூழ்ந்த  அவர்நெடுங் குன்றே"